Frywolitkowe osiągnięcie :)

Po pierwszej wprawce , przyszla kolej na zmierzenie się z celem jaki sobie obrałam.
Okrutnie wymęczona, po wielokrotnych próbach, poprawkach, litrach potu i jadu, wreszcie skończyłam!
Ta technika wymaga ciągłej uwagi, bardzo łatwo sie pomylić , a potem nie ma odwrotu i albo robótka do kosza, albo do przeróbki, ale na to jestem jeszcze za cienka .
Mam niesamowitą satysfakcję, ale kto kiedyś osiągnął swój cel, wie o czym mówię .
Z rozpędu poczyniłam aniołka, którego podziwiałam u znajomej na jednym ze spotkań robotkowych. Nie pojmuję dlaczego myle się notorycznie i nazywam go bałwankiem ;)

Pięć srok za ogon

Czasem dopada mnie niemoc.  Dzieje sie to zazwyczaj gdy wezmę na siebie zbyt dużo i nie wiem w jakiej kolejności  mam wykonywać zadania, które sobie zadałam.
Tak, tak, teraz tez było duzo, właśnie zaczęłam wychodzić na prostą, zobaczymy na jak dlugo ;)
Pomiędzy koralikowymi bransoletkami, dopadła mnie wena sutaszowa :

Następnie poleciały wersje bransoletek :

Potem zmotywowana przez jedną wielbicielkę moich prac dokończyłam inne sutasze

:

Jestem baaardzo szczęśliwa !
Już dawno odkryłam koronkę frywolitkową , zamarzyłam sobie nauczyć się jej. Najpierw sama, z internetem za pan-brat, moja cierpliwość została wystawiona na niezłą próbę. Do czasu, aż wybrałam się na spotkanie robótkowe, na które natrafiłam na Facebooku. Tam spotkalam osoby pełne pasji i umiejętności, gotowe dzielić się wszystkim co potrafią. Poznałam Kasię <3 , kogoś o fantastycznym usposobieniu, z cierpliwością godną posągu, a na dodatek umiejętnością nauczania innych. To ona wprowadziła mnie w tajniki frywolitki i prowadzi nadal, bo przede mną długa droga. Dzisiaj chcę się pochwalić moją pierwszą, małą rzeczą zrobioną osobiście od początku do końca. Kasiu, jeszcze raz dziękuję :D

Szaleństwo koralikowe trwa, na dobre mnie wzięło.  Coś mnie tknęło i zmieniłam czcionkę logo na zdjęciach, myślę, ze jest lepiej :)

Do mojego ogródka zawitała sówka .
Ostatnio modna w każdej mozliwej sferze robótkowej, spróbowalam i ja.

Spróbowałam nowego wzoru i baardzo mi się spodobał, powstaną na pewno wariacje na temat . :)

A oto  prezent dla znajomego .... Historia jest taka, ze od dwóch lat na jego imieninach pytał, czy dałoby radę zrobić ochraniacz na..... W tym roku postanowiłam, że trzeci raz bedzie należał do mnie ;) Impreza jutro, zdam relacje . Wszyscy mnie pytają, więc odpowiadam : miara była mężowska, obdarowany będzie mial możliwość wymiany na inny rozmiar, bądź poprawki na oryginale. Ojjjj bedzie sie dzialo  ...

Stwierdzilam, że najwyższy czas być na bieżąco ... Nie zdziwcie się, bo teraz wkleję misz-masz, bo chcę nareszcie zacząć być aktualna, a nie siedzieć w przeszłości, czego organicznie nie znoszę. 

Pokażę jeszcze wariacje na temat sutaszu , moja wena zaczęła kombinować i oto co jej się udało.

Dzisiaj kolej na zabawę z techniką sutasz. Zafascynowała mnie już dawno i powolutku ćwiczyłam , aż uzyskałam zadowalajacy mnie efekt. Jest to bardzo pracochłonna technika, dla cierpliwych i dokladnych. Okazało sie, że nie tylko siebie zadowoliłam, z czego sie niezmiernie cieszę. Mój rekord to w dwa wieczory zrobiony komplet kolczyków i zawieszki ( ten niebieski )
 . Kupiłam sukienkę na wesele na dwa dni przed imprezą i okazało się, ze nic mi nie pasuje. Obawiam się, że już nigdy nie kupie sobie biżuterii ...;) Oto moje dziełka :